Բարի լույս, զինվո’ր…
Բարի առավոտ,
Շնորհակալ ենք քեզ…
Խաղաղ օրերի օդը շնչելու,
Մեր օջախներում
Հանգիստ քնելու,
Շենքեր կերտելու,
Հանուն գալիքի հողը հերկելու,
Երգելու համար:
Բացել աչքերս ու մտածում եմ`
Զիվորն ինձ համար արյուն է թափում,
Գիշեր ու ցերեկ աչքը չի թարթում…
Նրա անունը զինվոր է Հայոց,
Իսկ ազգանունը` Ազատ Հայրենիք:
Ինչքա~ն անվախ ես ու ինչքա~ն կանգուն,
Ինչքա~ն անկոտրում և ինչքա~ն վսեմ…
Ասա, հա’յ զինվոր, ինչպե~ս, և ինչքա~ն, և ի~նչ բառերով
Իմ հպարտության ու երախտիքի խոսքը ասեմ Քեզ:
Երբ դու կանգնում ես սահմանի վրա,
Մայր հողը իսկույն զորեղ է դառնում,
Երբ դու երգում ես երգը զինվորի,
Փոքրիկներն անգամ երազում են քաջ զինվորներ դառնալ,
Խիզախ հա’յ զինվոր, մեր հզո’ր պաշտպան,
Իսկ Աստվածը` քեզ հզոր պահապան…
Հայոց քա’ջ զինվոր, բարի առավոտ,
Երգս ընդունիր ոնց սիրո նարոտ:
Արգինե Մայիլյան
Հ.լ./գրակ. 1