Վաչիկ Դադայանը սովորում է Արցախի պետական համալսարանում: Իրավագիտություն մասնագիտությամբ բակալավրիատը գերազանցությամբ ավարտելով՝ ընդունվել է նույն մասնագիտության մագիստրատուրան: Ստեղծագործել սկսել է մանկուց: Ապրիլյան պատերազմի օրերին նա, շատ ուսանողների նման, թողեց ուսումը և զենքը ձեռքին մեկնեց հայրենիքը պաշտպանելու: Այդ օրերի խոհերն ու զգացմունքները հետագայում ծնունդ տվեցին նրա «Խաղաղություն բերողը» գրքին, որը մեծ սիրով ընդունվեց Արցախի երիտասարդ ընթերցողների շրջանում և կարճ ժամակահատվածում ունեցավ համակիրների մեծ բանակ: Ներկայացնում ենք երիտասարդ ստեղծագործողի բանաստեղծություններից:
Դու ժպիտս անդարձ տարար,
Հիմա գիտե՞ս՝ էլ չեմ ժպտում:
Էլ չեմ ժպտում քեզ հիշելուց,
Քեզ հիշելուց էլ աչքերս արագ-արագ ես չեմ թարթում:
Դու ժպիտս անդարձ տարար
Եվ դրա տեղ դու թողեցիր դեմքիս մկան՝
Անպետք, անտեր, անօգնական:
Իսկ ո՞ւր տարար,
Ինչի՞դ էր պետք իմ ժպիտը առանց տիրոջ,
Առանց տիրոջ նա չի ժպտում,
Առանց տիրոջ այդ ժպիտը
Քո ժպիտին չի հանդիպում:
Դու ժպիտս անդարձ տարար,
Եվ թողեցիր ժպիտը քո դու իմ կողքին,
Բայց նա նույնպես առանց տիրոջ էլ չի ժպտում,
Տիրոջ դեմքին սոսնձվել է ընդմիշտ ուզում:
Խորհուրդ ունեմ՝
Արի՛ փոխվենք ժպիտներով,
Ես՝ քոնը քեզ, դու՝ իմը ինձ,
Փոխվենք գուցե նաև սիրո՞վ,
Ես՝ քոնը քեզ, դու՝ իմը ինձ:
*****
Այնպես մտար,
Որ դուռն անգամ ճռռալ չուզեց,
Դռան ձայնը անխոս լռեց:
Չէր խանգարի
Քո ձայներից և ոչ մեկին՝
Ոտնաձայնին կամ թոքերից արագ ելած
Տաքուկ շնչին:
Դու իմ դիմաց լուռ նստեցիր
Եվ նայեցիր քո աչքերից պայծառացած
Իմ աչքերին...
Ու փարվեցինք մենք մեկմեկու,
Առանց մի տառ անգամ իրար մենք ասելու:
Ժամեր տևեց
Մեր այդ անխոս զրուցելուն,
Մեր ոխերիմ,չար կարոտին կշտամբելուն:
Ու ես ձեռքս կամաց֊-կամաց առաջ տարա,
Որ շոշափեմ նուրբ դեմքը քո,
Որ մատներս ազատ լող տան
Քո փոթորկված ծով մազերում,
Բայց չքվեցիր,անէացար:
Այնպես կամաց դու հեռացար,
Որ դուռն անգամ ճռռալ չուզեց,
Դռան ձայնը անխոս լռեց:
*****
#ԵկԱրցախ
Էս ամըռնը տու մին ղաթավ
Եկ մեր Արցախ,ես քեզ մատաղ:
Սաղ ըշխարհքավ թա տու շոռ տաս,
Տիժեր թա ստի աշխարհք տըսնաս:
Մաքուր օդը,քաղցր թոթը,
Պա ժինգյալավ հացեն վըտը:
Էլ խոսում չում Գանձասարան,Ամարասան,
Տնջրիան կամ Շուշիան:
Թա ստըղ մըհըտ վընըտ կոխե,
Դյաստի մաչիտ սաղ կփոխե:
Էտ օրվանից տու կը տըռնաս
Մըէծ Արցախեն մին կուճիր մաս:
ՎԱՉԻԿ ԴԱԴԱՅԱՆ, Իրավագիտ. մագիստրատուրա, 1-ին կուրս