ՊԱՏՄՈՒԹՅԱՆ ԵՎ ԻՐԱՎԱԳԻՏՈՒԹՅԱՆ ՖԱԿՈՒԼՏԵՏՈՒՄ ԱՆՑ Է ԿԱՑՎԵԼ ԻՆՏԵԼԵԿՏՈՒԱԼ ԽԱՂ-ՄՐՑՈՒՅԹ

Պատմության և իրավագիտության ֆակուլտետում կազմակեպված ինտելեկտուալ խաղ-մրցույթը նվիրված էր ԱՀ Սահմանադրության և մարդու իրավունքների համընդհանուր հռչակագրի ընդունման օրվան։

13 Դեկտեմբեր 2018

Մորս հուշերից

Դեկտեմբեր էր...Դպրոցական էի: Ձմռան սովորական ցրտաշունչ օր էր։ Թեև ձյուն չկար, բայց ձմռան սառը շնչից բոլորս դողում էինք։ Մեր միակ հույսն ու տաքանալու աղբյուրը դասարանում դրված փայտի վառարանն էր, թեև հին ու մաշված, երեսի թիթեղին մի քանի անցք, բայց, ինչևէ, տաքանում էինք։ Այսօրվա պես հիշում եմ, 7-րդ դասարանում էի սովորում։ Դեկտեմբերի յոթն էր` ուրբաթ, սպասում էինք հաջորդ դասաժամի սկիզբն ազդարարող զանգը հնչելուն, ժամանակն ասես կանգ էր առել, իսկ մենք շտապում էինք վայրկյան առաջ ավարտել դասերը։

07 Դեկտեմբեր 2018

ԿԻՆՈԴԻՏՈՒՄ` ՆՎԻՐՎԱԾ ՍՊԻՏԱԿԻ ԱՎԵՐԻՉ ԵՐԿՐԱՇԱՐԺԻ 30-ՐԴ ՏԱՐԵԼԻՑԻՆ

ԱրՊՀ հանրակացարանաբնակ ուսանողների համար կազմակերպվել է «Երկրաշարժ» ֆիլմի դիտումը և քննարկումը:

07 Դեկտեմբեր 2018

ԿՅԱՆՔԸ ԳԵՂԵՑԿԱՑՆՈՒՄ ԵՆ ՍՏԵՂԾԱԳՈՐԾՈՂ ՄԱՐԴԻԿ

Կյանքը յուրատիպ գույներով գեղեցկացնում են արվեստասերներն ու ստեղծագործողները: Այսօրվա մեր զրուցակիցը ԱրՊՀ բանասիրական ֆակուլտետի հայոց լեզու և գրականություն բաժնի երրորդ կուրսի ուսանողուհի Նարե Ավանեսյանն է, ով արվեստը համարում է իր կյանքի անբաժան մասը և օժտված է նկարելու ինքնատիպ ձիրքով:

29 Նոյեմբեր 2018

Հետադարձ հայացք

Երիտասարդությունը երբեմն մարդուն մղում է եսասիրության, ինքնասիրահարվածության։ Իսկ երբ, արդեն իր գլխամաշկին քսանամյա երիտասարդը հանկարծ նշմարում է սպիտակ մազ, հասկանում է, որ ինքը բնության բացառություն չէ և սկսում է։ Մի՞թե ինքը դեռ քսան տարեկան չէ, մի՞թե իր ծնողներն այդ տարիքում արդեն ճերմակ մազ են ունեցել։ Եվ մտովի հիշելով մոր այժմյա դեմքը, հարդարված մազերը՝ հաստատակամ ասում է․ «Ո՛չ»։ Եվ մի թեթև ժպիտ է նշմարվում նրա շուրթերին։ Իսկ հետո հիշում է, որ մոր մազերն այժմ ներկված են։ Անհանգստացած սկսում է տրորել մազերը, փորձում է կորցնել սպիտակը սևերի մեջ։

27 Նոյեմբեր 2018

ԱՄԵՆ ԱՎԱՐՏ ԻՆՉ-ՈՐ ՆՈՐԻ ՍԿԻԶԲ Է, ԵՎ ԱՄԵՆ ՄԻ ԱՆԿՈՒՄ ՆՈՐ ՎԵՐԵԼՔՆԵՐ Է ԽՈՍՏԱՆՈՒՄ

Ապրում ես անցյալի մասին հիշողություններով և բաց ես թողնում ներկադ։ Այն սահուն կերպով, աննկատ դառնում է ոչ վաղ անցյալ։ Վազում ես երջանկության հետևից, շատ ես փնտրում, բայց արդյունքում ոչինչ էլ չես գտնում որպես պատասխան։Եվ ահա մոտ ապագայում պարզում ես հանկարծ, որ թակոց էր եղել քո կյանքի դռան, բայց դու չես լսել այն։ Այդ երջանկությունն էր հյուր եկել հանկարծ, որ տաք թեյի շուրջ զրույց ունենաք և գուցե նույնիսկ անժամկետ մտերմանաք… Ապրում ես` ապագադ ծրագրելով, և բաց ես թողնում ներկադ։

23 Նոյեմբեր 2018

ԴԻՐՔԸ ՊԱՀՎԱԾ ԷՐ, ԹՇՆԱՄԻՆ` ՈՉՆՉԱՑՎԱԾ

Նա չի սիրում, երբ խոսում են պատերազմի մասին, առավել ևս` իր անցած ուղուց: Իսկ երբ ինչ-որ հարց են տալիս պատերազմից, նա խոնարհում է իր աչքերը և հոնքերի տակ ծվարած կնճիռները հանգիստ նստում են նրա աչքերին: Մի քանի վայրկյան, ու նա նորից բարձրացնում է աչքերը և այնտեղ՝ աչքերի խորքում, որը պատերազմի դաշտ է հիշեցնում, սկսում է ինչ-որ արտասովոր բան բոցկլտալ: Ո՛չ, դրանք արցունքներ չեն, այլ վրեժով լցված մի ամբողջություն, որը նրա դեմքին ինչ-որ անծանոթ երանգներ էր տալիս:

21 Նոյեմբեր 2018

ԱրՊՀ ՈՒՍԱՆՈՂՆԵՐՆ ԱՅՑԵԼԵԼ ԵՆ ՍՏԵՓԱՆԱԿԵՐՏԻ ՏՈՒՆ-ԻՆՏԵՐՆԱՏ

Օրերս ԱրՊՀ բանասիրական ֆակուլտետի հայոց լեզու և գրականություն, լրագրություն բաժինների ուսանողները, կուրսղեկ, բ.գ.թ., դոցենտ Զինաիդա Բալայանի գլխավորությամբ, այցելել են Ստեփանակերտի տուն-ինտերնատ:

19 Նոյեմբեր 2018

ԱՇԽԱՐՀԸ ԳԵՂԵՑԿԱՑՆՈՒՄ ԵՆ ԲԱՐԻ ՄԱՐԴԻԿ

Բարության միջազգային օրն առիթ է` խոսելու մեր կողքին ապրող այնպիսի մարդկանց մասին, ովքեր բարությամբ են լցնում իրենց շրջապատը` գեղեցկացնելով կյանքն ու աշխարհը: Ադպիսի մի մարդու կերպար է բացահայտում լրագրություն 2-րդ կուրսի ուսանողուհի Նանե Հարությունյանը: Մառախլապատ եղանակը ծանրացել է հոգուս վրա: Անտրամադիր մտնում եմ լսարան, որտեղ ծանոթ դեմքեր են ու սովորական պատկերներ: Նման պահերին զգում ենք համակուրսեցի Ալյոնայի կատակների ու սրախոսությունների կարիքը: Իսկ նա դեռ չէր եկել:

13 Նոյեմբեր 2018

ՆԱ ՀԱՄԱՐՁԱԿ, ԲԱՐԻ, ԵՐԱԶԿՈՏ, ՆՊԱՏԱԿԱՍԼԱՑ, ԿՅԱՆՔԻՆ ՍԻՐԱՀԱՐՎԱԾ, ԱՐՊՀ ՈՒՍԱՆՈՂՈՒՀԻ ԳԱԼՅԱ ԱՌՍՏԱՄՅԱՆՆ Է

Գալյայի հետ զրուցել է լրագրություն 1-ին կուրսի ուսանողուհի Դիանա Մխիթարյանը: Համալսարանական կյանքի, երազանքների, նախասիրությունների մասին է զրույցը: -Գալյա, սովորում ես ԱրՊՀ պատմաիրավագիտական ֆակուլտետի կերպարվեստ բաժնի 2-րդ կուրսում: Ի՞նչ տպավորություններ ունես համալսարանից: Ինչպե՞ս են անցնում ձեր ուսանողական օրերը։ -Ուսանողական կյանքը շատ հետաքրքիր է, բայց միաժամանակ՝ դժվար։ Իմ կարծիքով, ուսանողական կյանքը յուրաքանչյուրի համար էլ հիշարժան է, քանի որ այն մեր երիտասարդությունն է։ Համալսարանում շատ ջերմ մթնոլորտ է տիրում, ես ինձ լավ եմ զգում այստեղ. կա հնարավորություն՝ հաճելին ու արդյունավետը համատեղելու։ Մասնագիտական գիտելիքներ ձեռք բերելուն զուգահեռ ուսանողական հետաքրքիր օրեր ենք վայելում՝ հագեցած տարաբնույթ միջոցառումներով:

22 Հոկտեմբեր 2018

1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21

Ֆակուլտետները

Ուսանողին

Կապ